Dojrzewam do tego

co znaczy twoja twarz

Chwytam wyglądy ciebie

różne jak przemijanie

Portretuję cię przelotnie

przeciw czasowi

Na pierwszym zdjęciu

widzę buzię młodą i chętną

Twarzą uchylasz słowa

jawisz ducha uważnego

Pokazujesz wnętrze

licem przenikliwym i czułym

Gładkim spokojem oczu

pilnujesz sekretnych obłości nosa

Ustami mienisz kształtnie

błogi uśmiech winny

Profil twarzy kreślisz

kreseczką subtelną

Kryjesz się za okularami

chcąc być w elicie ludzi

Rozczochraną rumianość

i gibkość miękką zostawiasz mnie

W półmroku odkrywasz

słodkie dziewczyńskie rysy

W twojej naturze leży

dochodzenie do końca

Wysilasz mnie,

popychasz wolę, urzekasz ego

Twój blask pomału równa

pięknu ci przyrodzonemu

Jesteś matką,

gruntem, glebą, wodą, mgłą

Jestem ojcem,

kamieniem, ziarnem, wiatrem, obłokiem

Daleki od źródeł nie zgłębiłem

stawania się bez korzyści

W tobie troska się odkłada

jak słoje cienkie, twarde, długowieczne

Jesteś promienna bez wymagań

jak kwiatek polny pośród traw

Wiesław Żyznowski

Hat Yai – Bangkok – Siercza – Hat Yai